yalxı — (Ağbaba, Bərdə, Böyük Qarakilsə, Füzuli, Xocavənd, İmişli, İsmayıllı, Kürdəmir, Qubadlı, Laçın, Zaqatala) tək. – Keçilər hamısı yalxı doğur (Qubadlı); – Qoyun tək doğanda de:rix’ yalxı doğuf (Xocavənd); – Əlinin qoyunu yalxı doğuf (Böyük… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yalxa — sif. məh. 1. Yanında başqa bir şey olmayan; yalnız, tək. Səməd döşəmədə, yalxı döşəkağı üzərində köynəkçək uzanmışdı. İ. Hüseynov. 2. Ancaq, yalnız. Yalxı bizi eyləməyib mübtəla; Səfheyi Qafqazı tutub bu bəla. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yalxu — (Ağcabədi, Bakı, Qarakilsə, Laçın) bax yalxı. – Qoyunumuz yalxu doğur (Ağcabədi); – Davarlarımızın hamısı yalxu doğdu (Qarakilsə) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
köynəkcək — z. Köynəksiz, əynində köynək olmadığı halda, bədəni açıq. Bu halda qalmaqaldan Hatəmxan ağa və Şahbaz bəy yatdıqları damdan yuxudan . . köynəkcək Müsyö Jordanın səsinə yüyürürlər. M. F. A.. Başımız qırxılı, ya birçək idi; Biri donsuz, biri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qovrulmaq — f. 1. Susuz olaraq yalxı və ya yağda od üstündə bişib qızarmaq. <Xudayar bəy:> Ət bir tikə də yanmayıb, bəlkə qovrulubdu. Ətin çox yaxşı qoxusu gəlir. C. M.. 2. məc. Yanmaq. Gündə qovrulmaq. – . . Yaz ki, mən Əzim oğlu Qədim pambığıma su… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qovurmaq — f. 1. Susuz olaraq yalxı və ya yağda bir şeyi od üzərində qabda qızartmaq, bişirmək. Əti yağda qovurmaq. Balığı tavada qovurmaq. 2. Yandırmaq. Gün lap adamı qovurur. // Məc. mənada. İri, rəngsiz dodaqlarını biixtiyar bir «ah» qovurdu. A. Ş..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quru — 1. sif. 1. Yaş olmayan, islanmamış. Quru paltar. Quru dəsmal. // Qurudulmuş. Quru meyvə. Quru balıq. – Mahmud . . quru ot ələf yığılmış çardağın altına girdi. Ə. Ə.. // Qurumuş, ölgünləşmiş, həyat şirəsindən məhrum olmuş. Quru budaq. – Onların… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti